ef ég segist ekki þola konur með valkvíða..þá eru nú ansi fáar eftir sýnist mér...sjálf hef ég ekki þjáðst af þessu helvíti, nema kannski nú eftir að ég varð þrítug! já, ég hef aldrei átt í vandræðum með val, enda kannski pínu spontant týpa, án þess þó að hafa gert of mörg spontant mistök...EN nú virðist þetta eitthvað vera að koma yfir mig...missi svefn yfir tvíburavagnakaupum og vali á saumavél....ekki líkt mér at all!!
helvítis barnavagninn er búinn að liggja dáldið á mér....reyndi að hafa kallinn með í ráðum, hann þóttist ekkert vit hafa á þessu (eins og ég hafi eitthvað?!) og kúplaði sig út.....ég ákvað að kaupa ástralskan tvíburavagn og pantaði hann í byrjun febrúar....vegna brjóstaþoku (eða alzheimer) get ég ekki munað af hverju ég valdi þennan vagn í stað hins sænska eðalvagns...emmaljunga...Það voru amk svakalega góð rök minnir mig...m.a. hélt ég að krílin yrðu alltaf að sitja í sömu átt í þeim vagni...sem er ekki rétt....eins og robbinn minn bendir mér svo skemmtilega á þegar hann kemur frá dk, nýbúinn að skoða emmaljungakataloginn, sama dag og hringt er úr búðinni og mér sagt að hinn vagninn sé tilbúinn fyrir mig.... varð ég brjál!! jamm...aumingja robbinn minn...ég var brjál í nokkra daga...hann hélt að hann væri að gera mér geðveikan greiða...að greiða úr þeim misskilningi að víst gætu börnin setið sitt í hvora áttina ....sem hann hélt að væri ástæða þess að ég valdi ekki emmaljunga....anyways....ég varð svo tryllt að ég sagði honum sko að hann skyldi þá velja þennan helvítis vagn sjálfur og afpanta hinn frá hollandi....kom mér þannig frá áframhaldandi valkvíða...hann gerði það, afpantaði vagninn og við keyptum hinn...miklu flottari")