AUMINGJA HULDA MÍN var veik alla síðust viku, samt ekki veik, bara með hita...en það þýðir víst að maður má ekki fara út. Með hana hérna heima fór ég að hugsa til baka þegar maður var veikur sjálfur I DEN.....þvílíkur munur að vera lasinn núna en þá, Hulda vissi ekki hvar hún átti að byrja þessa daga sem hún var veik...var best að byrja á CARTOON NETWORK í nokkra tíma, skipta þá yfir á BARBIE.COM eða fara beint yfir í TONY HAWKE í PS2 og fara svo á DISNEY.COM eða liggja bara í video og DVD teiknimyndum og aukaefni allan daginn??!! Þetta eru stórar ákvarðanir fyrir 5 ára barn, veit reyndar ekki um neinn fullorðinn sem gæti tekið rétta ákvörðun í skipulagi svona veikndadags..... Ég man eftir því þegar ég var lasin sem barn (sem var reyndar eiginlega aldrei því mér var sagt að drulla mér í skólann því það væri ekkert að mér) þá voru veikindi mín minn eini sjens til að EIGNAST ANDRÉSBLAÐ...og þá þurfti ég líka að vera verulega lasin, eiginlega það lasin að ég gat ekki einu sinni lesið andrés minn...og ekki átti maður eina videospólu, var heppinn ef foreldrar manns voru það "NÝJUNGAGJARNIR" að hafa yfir höfuð vit á því að kaupa videotæki..ef þeir höfðu þá efni á því...þannig leið dagurinn ömurlega hægt, þar sem maður var lasinn og hafði ekkert að gera nema lesa 1 stk. Andrés ef maður gat....best var náttúrulega ef AMMA kom og kíkti á mann, þá fékk maður nammi og svona....en munið þið svo eftir barnatímanum sem manni var boðið uppá á þessum árum....man helst eftir THE MISFITS eða einhver andskotinn sem fjallaði um stelpnahljómsveitir sem voru að keppa við hvora aðra og the misfits voru VONDAR og man ekki alveg hvernig þetta var en aðalsöngkonan í góðu hljómsveitinn, hét örugglega STAR eða eitthvað álíka og var til í 2 útgáfum, sem sagt hún átti svk.HOLOGRAM af sjálfri sér og gat "holdgað sig" hingað og þangað...WHAT'S THAT??!KÆRLEISKBJÖRNUNUM sem voru eiginlega of væmnir fyrir minn smekk, HE-MAN classic what can I say.....það besta við HE-MAN var að hann var bara venjulegt vöðvabúnt sem fann einn daginnn sverð og ákvað að prófa að segja BY THE POWER OF GRACESKALL....(eða hvað það nú hét) og breyttist þá allt í einu í ofurmenni sem barðist við BEINA....BEST var samt í lokin á hverjum þætti þar sem maður fékk smá predikun um það hvernig maður á að verða betri einstaklingur, MY LITTLE PONY(lagið var mjög gott..."folinn minn litli, folinn minn litli....")...djöfuls rugl, hestar í einhverjum dal og BARA SUMIR með vængi, hvurslags óréttlæti er það PÓSTURINN PÁLL stóð alltaf fyrir sínur og líka BLEIKI PARDUSINN sem ég held að fullorðnir hafi haft meira gaman að en börn....ekki má gleyma PENELÓPU PUNTUDRÓS sem hljóp í splittstökkum OG AUÐVITAÐ SNILLINGUNUM TOMMA OG JENNA sem eru enn mitt uppáhald.....klikka aldrei....fokk verð að fara að baka pizzadeig fyrir familíuna, vona að þetta blögg hafi fært ykkur hlýjar barndómsminningar;)
adios, sveil